De geschiedenis van Turkije gaat terug tot duizenden jaren voor het begin van onze jaartelling.
De brug tussen Europa en Azië
Door z’n natuurlijke brugfunctie tussen Europa enerzijds en centraal Azië en het Midden-Oosten anderzijds, was het gebied dat nu Turkije heet voorbestemd om de invloeden uit die streken intensief te ondergaan. Niet alleen de handelskaravanen en scheepvaart tussen oost en west, maar ook de nodige veroveraars en vele volksverhuizingen zorgden voor een voortdurende instroom en overdracht van kennis, cultuur, tradities en producten.
Herinneringen aan een machtig rijk
Aan veel van de vroegere gebeurtenissen en ontwikkelingen wordt nu nog herinnerd door gebouwen en ruïnes. Het meest bekend en in goede staat zijn de moskeeën en vroegere paleizen van de Ottomaanse sultans in Istanbul. Wellicht het beroemdste voorbeeld is de Hagia Sophia, ooit gebouwd als Christelijke kerk in de tijd dat de stad nog Constantinopel heette en hoofdstad was van het Oost-Romeinse Rijk. Na de verovering van de stad door de Turken in 1453 was het gebouw in gebruik als moskee en tegenwoordig is het een museum.
Archeologische vindplaatsen
Buiten Istanbul zijn er een groot aantal plaatsen met oudheidkundige waarde, waarvan de meeste nu niet meer dan ruïnes zijn. De bekendste is ongetwijfeld Troje, waarover de Griekse dichter Homerus al schreef in zijn Ilias en Odyssee. Andere toppers op dit gebied zijn Çatalhüyük, Xanthos, Efeze, Sardis en Perge. In oost Turkije ligt de nauwelijks bekende opgraving Gobekli Tepe, die met een geschatte ouderdom van 12.000 jaar de oudste tot nu toe gevonden bouwwerken ter wereld bevat.
